Στο Κρυονέρι, η δουλειά μας περιστρέφεται κυρίως γύρω από τον οργανισμό FILOXENIA. Υποστηρίζουμε και συνοδεύουμε τις ανταλλαγές νέων που διοργανώνει, οι οποίες ασχολούνται κυρίως με πολιτικά και κοινωνικά θέματα. Το ωραίο στην εργασία εδώ είναι και το περιβάλλον μας, γιατί συναναστρεφόμαστε με νέους και ανοιχτόμυαλους ανθρώπους. Όταν δεν γίνονται ανταλλαγές, είτε δουλεύουμε στο γραφείο και δημιουργούμε βίντεο, επεξεργαζόμαστε ιστοσελίδες και μεταφράζουμε μικρά άρθρα, είτε βοηθάμε στον ελαιοσυγκομιδή και υποστηρίζουμε την κοινότητα του χωριού. Προσωπικά, μου αρέσει πολύ η συγκομιδή! Είναι πολύ ενδιαφέρον να μπορείς να συμμετέχεις σε κάτι τέτοιο, ειδικά αν προέρχεσαι από μια μεγάλη πόλη. Μαθαίνεις πολλά για τη σωματική εργασία, με την οποία είχα πολύ λίγη επαφή στο παρελθόν.
Το κατάλυμά μας δεν απέχει πολύ από τον χώρο εργασίας μας, κάτι που έχει κάποια πλεονεκτήματα, ειδικά το χειμώνα, όταν κάνει κρύο και θέλεις να είσαι όσο το δυνατόν λιγότερο έξω. Το σπίτι μας είναι πολύ μεγάλο, οπότε χωράει εύκολα δύο άτομα, ή συνήθως τρία, επειδή άλλοι εθελοντές έμεναν εκεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Το Κρυονέρι είναι πανέμορφο. Με την πανοραμική θέα και τα υπέροχα μονοπάτια πεζοπορίας, είναι μια ευχάριστη αλλαγή από το Βερολίνο (από όπου κατάγομαι). Το χωριό είναι αρκετά μικρό, αλλά πολύ ζεστό. Έχει ένα καφέ, ένα μίνι μάρκετ, ένα φαρμακείο και τρεις ταβέρνες με νόστιμο φαγητό.
Τους τελευταίους 5 μήνες, το μικρό χωριό ξαναζωντάνεψε με νέους ανθρώπους από όλη την Ευρώπη. Όπως και στα τέλη του φθινοπώρου, η Renée και εγώ αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί τους. Κατά τη διάρκεια διαφόρων προγραμμάτων, μάθαμε πολλά νέα πράγματα, από το πώς λειτουργεί το σχολικό σύστημα στην Ελλάδα μέχρι τι σημαίνει πολιτικό θάρρος. Απόλαυσα πολύ όλες τις νέες εμπειρίες, ειδικά μετά τον μακρύ και αργό χειμώνα. Αυτά τα προγράμματα μου έδωσαν την ευκαιρία να εμβαθύνω σε θέματα που διαφορετικά δεν θα είχα ακούσει ποτέ και να γνωρίσω πολλούς ανθρώπους με τους οποίους είμαι ακόμα σε επαφή μέχρι σήμερα. Συγκεντρώνοντας αρκετές ημέρες διακοπών, είχαμε επίσης πολύ ελεύθερο χρόνο, τον οποίο χρησιμοποίησα για να κάνω ταξίδια με τη Renée και την οικογένειά μου, απολαμβάνοντας τον καλό καιρό, τη θάλασσα και το φαγητό που έχει να προσφέρει η Ελλάδα.
Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα ήταν μια ανταλλαγή νέων που συνοδεύσαμε με θέμα τον κινηματογράφο. Η ιδέα ήταν να συγκεντρωθούν νέοι από τη βαυαρική κινηματογραφική σκηνή και νέοι από την Ελλάδα που ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο, να μοιραστούν τις κουλτούρες τους και να γνωριστούν μεταξύ τους, ενώ θα συνεργάζονταν για την παραγωγή μιας ταινίας μικρού μήκους. Ήταν πολύ συναρπαστικό να συνοδεύουμε την ομάδα των γυρισμάτων, να τους παρακολουθούμε και να τους βοηθάμε στη δουλειά τους. Είχαμε την ευκαιρία να συμμετάσχουμε σε όλα τα στάδια της ταινίας και να μάθουμε κάτι από κάθε κατηγορία: μουσική, υποκριτική, κινηματογράφηση και μοντάζ. Είχα επίσης την ευκαιρία να μάθω το πώς να εργάζομαι υπό εξαιρετική πίεση χρόνου και να παραμένω ευέλικτη, καθώς και για το πώς να επικοινωνώ με ανθρώπους από διαφορετικά περιβάλλοντα.
Μια άλλη ανταλλαγή νέων αφορούσε τα λεγόμενα «μονοπάτια μνήμης». Αυτά συνδέονταν ιστορικά με τη διάσωση μιας εβραϊκής οικογένειας που βρήκε καταφύγιο στο Κρυονέρι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Για ένα μήνα, μαζί με 10 άλλους εθελοντές, εργαστήκαμε για να φτιάξουμε το μονοπάτι που οδηγούσε στο σπήλαιο όπου κρυβόταν αυτή η οικογένεια, ώστε όποιος ενδιαφερόταν να μπορούσε να περπατήσει σε αυτό. Το πρόγραμμα είχε επίσης ως στόχο να φέρει κοντά ανθρώπους από διαφορετικές κουλτούρες. Είχαμε δύο άτομα από την Ισπανία, την Ιταλία, την Τουρκία, την Αυστρία και τη Φινλανδία, πράγμα που σήμαινε ότι η Renée και εγώ ήρθαμε σε επαφή με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Στα μισά του προγράμματος, είχαμε ήδη κάνει πολλή δουλειά. Αφού ολοκληρώσαμε το μονοπάτι προς το σπήλαιο, ξεκινήσαμε ένα άλλο μονοπάτι προς τον παλιό μύλο, ο οποίος επίσης έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τροφοδοτώντας τους κατοίκους του χωριού όταν όλες οι άλλες πηγές τροφής ήταν σπάνιες. Ήταν πολύ ωραίο να βλέπουμε την πρόοδο που κάναμε κάθε μέρα και πώς η δουλειά γινόταν όλο και λιγότερο κουραστική μέρα με τη μέρα. Εμείς (η Renée και εγώ) αναλάβαμε επίσης το έργο να κινηματογραφήσουμε τη διαδικασία και να φτιάξουμε ένα σύντομο βίντεο στο τέλος του μήνα. Η καταγραφή και η φωτογράφιση ήταν πολύ διασκεδαστικές και μου έδωσαν μια καλύτερη κατανόηση του πώς να κινηματογραφώ και να μοντάρω σωστά. Ήταν κάτι εντελώς καινούργιο για μένα, αλλά το απόλαυσα πραγματικά. https://www.youtube.com/watch?v=wQkbJWZo47A
Μια από τις πιο σημαντικές εμπειρίες για μένα ήταν η πολιτιστική εβδομάδα. Λόγω της συμμετοχής μου τόσο στην θεατρική όσο και στην χορευτική ομάδα του Κρυονερίου, δούλεψα σκληρά για αυτή την εβδομάδα για αρκετούς μήνες, αλλά στο τέλος άξιζε τον κόπο, γιατί δεν θα μπορούσε να πάει καλύτερα. Οι παραστάσεις που κάναμε ήταν όλες καταπληκτικές και διασκέδασα πάρα πολύ στη σκηνή. Ένιωσα συνδεδεμένη όχι μόνο με την ελληνική κουλτούρα, αλλά και με αυτό το χωριό συγκεκριμένα. Είμαι πραγματικά χαρούμενη που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να συνεργαστώ με όλους αυτούς τους καταπληκτικούς ανθρώπους στο Κρυονέρι.
Αυτό το έτος εθελοντισμού άνοιξε πολύ τους ορίζοντές μου και με έκανε να εξελιχθώ σε ένα άτομο με εντελώς νέες φιλοδοξίες και ελπίδες για το μέλλον. Είμαι πραγματικά ευγνώμων για όλα όσα έμαθα μέσα από αυτή την εμπειρία.
Anais Sakka-Camelin