Βρίσκομαι στο Κρυονέρι εδώ και 7 μήνες και το καλοκαίρι πλησιάζει, οπότε ο σκληρός χειμώνας και η άνοιξη φτάνουν στο τέλος τους. Έχουμε ήδη ζήσει το ελληνικό φθινόπωρο, το οποίο ήταν γεμάτο με πολλές ζεστές ηλιόλουστες μέρες και δουλειά στα χωράφια.
Τις πρώτες εβδομάδες μετά την άφιξή μας, υπήρχαν αρκετές ομάδες που ήρθαν, οπότε τις βοηθήσαμε και συμμετείχαμε πολύ σε δραστηριότητες. Όταν οι ομάδες άρχισαν να γίνονται λιγότερο συχνές, αρχίσαμε να βοηθάμε στη συγκομιδή των ελιών στους ελαιώνες. Μου άρεσε πολύ αυτή η δουλειά. Κάθε μέρα βλέπαμε ακριβώς τι είχαμε καταφέρει και την ποσότητα ελιών που είχαμε μαζέψει. Αλλά όχι μόνο αυτό, ήταν και πολύ διασκεδαστικό. Πετούσαμε ελιές ο ένας στον άλλο, δοκιμάζαμε διάφορα εργαλεία συγκομιδής, απολαμβάναμε τα μεσημεριανά μας γεύματα και σκαρφαλώναμε στα δέντρα για να φτάσουμε στις ελιές στην κορυφή που κανείς άλλος δεν μπορούσε να φτάσει. Ήταν κουραστική δουλειά, αλλά μια από τις πιο ικανοποιητικές δουλειές που έχω κάνει ποτέ.
Καθώς η συγκομιδή των ελιών έφτανε στο τέλος της, το ίδιο συνέβαινε και με τον καλό καιρό. Σιγά σιγά ο χειμώνας πλησίαζε και κάναμε όλο και περισσότερη δουλειά στο γραφείο. Παρόλο που αυτό ήταν πολύ λιγότερο συναρπαστικό, ήταν λογικό γιατί οι θερμοκρασίες έπεφταν. Στο γραφείο, δουλεύαμε κυρίως σε ιστότοπους. Έκανα πολλές μεταφράσεις τις τελευταίες εβδομάδες, βάζοντας τις αναρτήσεις στις ιστοσελίδες από τα ελληνικά στα αγγλικά ή το αντίστροφο. Αλλά όχι μόνο αυτό , έκανα επίσης πολλές μεταφράσεις για το προσωπικό μου project που κάνω με τη Ρενέ.Εργαζόμαστε για τη δημιουργία ενός βιβλίου μαγειρικής με συνταγές από τους ντόπιους κατοίκους του χωριού, γι' αυτό έκανα πολλές συνεντεύξεις και στη συνέχεια τις μετέφρασα στα αγγλικά.
Όταν επιτέλους ξεκίνησε η άνοιξη και ήρθε ο Μάρτιος, εγώ ήμουν έτοιμη για ζεστασιά, αλλά προδόθηκα βίαια από τον καιρό. Αυτούς τους δύο τελευταίους μήνες έχουμε περάσει από τη ζέστη με πολύ ήλιο στο κρύο και το δυνατό χαλάζι μέσα σε μια μέρα. Ενώ ο καιρός έχει τρελαθεί, η καθημερινότητά μας δεν έχει αλλάξει πολύ από τον χειμώνα όμως. Με ελάχιστες έως καθόλου ομάδες, μένουμε πολύ στο γραφείο και δουλεύουμε στους υπολογιστές μας, κάτι που δεν είναι τόσο κακό πια, καθώς το έχω συνηθίσει.
Αλλά δεν μπορώ παρά να περιμένω με ανυπομονησία το καλοκαίρι. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη να γνωρίσω νέους ανθρώπους κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων, να πάω στην παραλία και να απολαύσω τον ήλιο. Αυτή θα είναι η τελευταία σεζόν που βιώνω κλείνοντας τον χρόνο που πέρασα στην Ελλάδα.
Χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση
