Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Μονοπάτια Μνήμης Νο.4 15.09.-14.10.2024 - Άρθρα Εθελοντών

Άρθρο απο τον Santtu και την Minttu

Αγκαλιάζοντας τη διαφορετικότητα και την ανάπτυξη στο Κρυονέρι: Η εμπειρία του εθελοντισμού

    Πρόσφατα είχαμε την απίστευτη ευκαιρία να εργαστούμε εθελοντικά στο Κρυονέρι, ένα γοητευτικό χωριό με περίπου 900 κατοίκους. Φτάνοντας μια μέρα νωρίτερα από τους υπόλοιπους εθελοντές, βρεθήκαμε τόσο γοητευμένοι όσο και νευρικοί. Η γνωριμία με νέους ανθρώπους είναι πάντα ένα μείγμα ενθουσιασμού και άγχους, ειδικά όταν οι συζητήσεις γίνονται σε μια ξένη γλώσσα. Ωστόσο, το πρώτο μας κοινό δείπνο στον ξενώνα γρήγορα έλυσε αυτά τα άγχος και έδωσε τον τόνο για αυτό που θα ήταν ένα αξιοσημείωτο ταξίδι.

   Την πρώτη μας Τρίτη, ξεκινήσαμε μια πεζοπορία στο σπήλαιο Καραμάνος, διασχίζοντας τα ίδια μονοπάτια που είχε περπατήσει η οικογένεια της Rivka τη δεκαετία του 1940. Αυτή η σύνδεση με την ιστορία έκανε την πεζοπορία ακόμη πιο ξεχωριστή. Την επόμενη μέρα, ξεκινήσαμε τις εργασίες μας, ξεκινώντας με την εκμάθηση της χρήσης διαφόρων εργαλείων κηπουρικής και αργότερα περνώντας στη συντήρηση των μονοπατιών. Βρήκαμε την εργασία τόσο ευχάριστη όσο και ικανοποιητική, καθώς δεν ήταν ούτε πολύ επίπονη ούτε κουραστική. Ήταν ικανοποιητικό να νιώθουμε ότι οι προσπάθειές μας συνέβαλαν θετικά στην κοινότητα.

    Είχαμε δουλειά πέντε ημέρες την εβδομάδα και ανακαλύπταμε άλλες πόλεις τα Σαββατοκύριακα. Το πρώτο Σαββατοκύριακο μας οδήγησε στο Κιάτο, όπου απολαύσαμε μια χαλαρωτική μέρα στην παραλία. Η επόμενη εβδομάδα έφερε μια συναρπαστική επίσκεψη επιμόρφωσης στα Καλάβρυτα, όπου μάθαμε για τη σημαντική ιστορία της πόλης, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

      Τα απογεύματα ήταν συχνά γεμάτα με ελεύθερο χρόνο, επιτρέποντάς μας να δεθούμε μέσω παιχνιδιών με χαρτιά και ουσιαστικών συζητήσεων, εμβαθύνοντας περαιτέρω την κατανόηση του ενός για τον άλλον. Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα ήταν ένα μεγάλο ταξίδι για ένα Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, όπου θαυμάσαμε την Ακρόπολη και επισκεφθήκαμε διάφορα μουσεία που μας πρόσφεραν πληροφορίες για την πλούσια ιστορία της Ελλάδας.

     Καθ' όλη τη διάρκεια του μήνα, όχι μόνο μάθαμε για διαφορετικούς πολιτισμούς και οπτικές γωνίες, αλλά αποκτήσαμε και πολύτιμες γνώσεις για τον εαυτό μας. Αυτή η εμπειρία ενίσχυσε τη σημασία της ενσυναίσθησης και της κατανόησης, δεξιότητες που είναι ζωτικής σημασίας στον ολοένα και πιο διασυνδεδεμένο κόσμο μας. Καθώς συνεργαστήκαμε, μοιραστήκαμε ιστορίες και αντιμετωπίσαμε τις προκλήσεις της επικοινωνίας σε μια ξένη γλώσσα, ανακαλύψαμε την ομορφιά της συνεργασίας και τη δύναμη που πηγάζει από την κοινότητα. 

      Ο χρόνος μας στο Κρυονέρι ήταν ένα βαθύ ταξίδι προσωπικής ανάπτυξης, πολιτιστικής ανταλλαγής και δημιουργίας αναμνήσεων με ανθρώπους από διαφορετικά υπόβαθρα. Επιστρέψαμε στην πατρίδα μας με πλούσιες γνώσεις και μια ανανεωμένη αίσθηση του σκοπού, ανυπόμονοι να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε τις συνδέσεις και την κατανόηση στη δική μας κοινότητα.

 

Άρθρο απο την Alessandra και την Laura (Ιταλία)

    Έχουμε σχεδόν ολοκληρώσει ένα μήνα εθελοντισμού στο Κρυονέρι της Ελλάδας. Ως μέρος του προγράμματος Ευρωπαϊκού Σώματος Αλληλεγγύης, ενταχθήκαμε σε μια ομάδα αφιερωμένη στην περιβαλλοντική διατήρηση του περιβάλλοντος και την ανάπτυξη της κοινότητας. Ζήσαμε σε ένα μικρό χωριό, βυθισμένοι στη φύση και τον ελληνικό πολιτισμό και δημιουργήσαμε φιλίες με τους εθελοντές. Τα καθημερινά καθήκοντα ήταν ο καθαρισμός των μονοπατιών πεζοπορίας και η κηπουρική στον κήπο του ξενώνα. Είχαμε επίσης την ευκαιρία να ανακαλύψουμε κάτι για την ελληνική ιστορία και να μάθουμε λίγα ελληνικά, με τη βοήθεια κάποιων ταξιδιών, των τεσσάρων μαθημάτων ελληνικών που μας προσέφερε η οργάνωση και με συζητήσεις με τους ντόπιους κατοίκους της περιοχής. Ο εθελοντισμός στο Κρυονέρι ήταν μια καλή εμπειρία που άφησε μόνιμο αντίκτυπο στη ζωή μας. Είμαστε ευγνώμονες για την ευκαιρία να συμβάλουμε σε έναν σκοπό για τον οποίο νοιαζόμαστε και να γνωρίσουμε πολλούς καταπληκτικούς ανθρώπους.

 

Άρθρο απο την Alba και την Sole (Ισπανία)

Ενώνοντας την ιστορία, τη φύση και τους πολιτισμούς: Το ταξίδι μας στο μονοπάτι της μνήμης του εθελοντισμού. 

    Αυτό το έργο είναι ο τέλειος συνδυασμός για να κάνει τους νέους να θυμηθούν τη σημασία της γνώσης και της τιμής της ιστορίας, ενώ παράλληλα να μάθουν να φροντίζουν το περιβάλλον στο οποίο όλοι ζούμε και να το κάνουν μαζί  σε συνεργασία με μια ομάδα ανθρώπων από άλλες χώρες και πολιτισμούς.

   Πρώτα απ' όλα, αυτό το έργο αποτελεί ιστορικό εθελοντισμό, οπότε από την αρχή μπορέσαμε να μάθουμε για την ιστορία του σπηλαίου του Καραμάνου. Από το να περπατήσουμε το μονοπάτι που οδηγούσε στη σπηλιά, μέχρι να μάθουμε για την ιστορία αυτή. Δεύτερον, μάθαμε περισσότερα για το τι συνέβη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα, καθώς επισκεφθήκαμε το χωριό Καλαβρύτα και το μουσείο του για τη ναζιστική κατοχή εκεί. Σε σχέση με τη φροντίδα για το περιβάλλον, μάθαμε ότι μικρές χειρονομίες μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά. Απλές δραστηριότητες, όπως το καθάρισμα μονοπατιών ή το ξερίζωμα αγριόχορτων, μπορεί να φαίνονται μικρής αξίας, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ σημαντικές για να διατηρηθεί η φύση σε βέλτιστη κατάσταση, να αποτραπούν οι πυρκαγιές και να διευκολυνθεί η χρήση της από τους ντόπιους και τους επισκέπτες. 

    Κατά τη διάρκεια του χρόνου που περάσαμε μαζί με όλη την ομάδα βελτιώσαμε την επικοινωνία μας, αφενός σε γλωσσικό επίπεδο βελτιώνοντας το λεξιλόγιό μας και μιλώντας στα αγγλικά και αφετέρου σε επίπεδο αποτελεσματικής επικοινωνίας.Αυτό μας βοήθησε να βελτιώσουμε την ενσυναίσθηση και την κατανόησή μας με τους άλλους, ακόμη και με το εμπόδιο της επικοινωνίας σε μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική γλώσσα κανενός από τους συμμετέχοντες, οπότε πιστεύουμε ότι θα μας βοηθήσει πολύ στο μέλλον να επικοινωνούμε καλύτερα με τις ομάδες μας στην Ισπανία. 

    Τέλος, είτε μέσω των μαθημάτων είτε μέσω της αλληλεπίδρασης με τους κατοίκους του Κρυονερίου, μπορέσαμε να μάθουμε κάποια ελληνικά και να προσπαθήσουμε να συστηθούμε περισσότερο στους ανθρώπους και να γνωρίσουμε τον τρόπο ζωής τους. Γι' αυτό το λόγο η συμμετοχή μας σε αυτό το πρόγραμμα ήταν ουσιαστική για τη ζωή και την προσωπική μας εξέλιξη. Και πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να συμμετέχουν οι νέοι σε τέτοια προγράμματα. 

 

Άρθρο απο την Katrin και την Paula (Αυστρία)

Γεια σας, είμαστε η Katrin και η Paula! Τώρα θα σας πούμε μερικά πράγματα για τον μήνα μας στο Κρυονέρι στην Ελλάδα

Εξερευνώντας την Ελλάδα: Φύση, εργασία και φιλία.

      Ο μήνας μας στην Ελλάδα ήταν ένα απίστευτο ταξίδι που συνδύαζε τη σκληρή δουλειά, την περιπέτεια και τη χαρά της γνωριμίας με ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτισμούς. Από τη Δευτέρα έως την Παρασκευή, αφιερώναμε τέσσερις ώρες κάθε μέρα για να δουλέψουμε στη φύση, χρησιμοποιώντας παράλληλα κάποια νέα εργαλεία.

Δέσμευση στη φύση

     Κάθε πρωί, μαζευόμασταν με την ποικιλόμορφη ομάδα μας, η οποία περιελάμβανε ανθρώπους από μέρη όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Φινλανδία, η Τουρκία και η Γερμανία. Μαζί δουλέψαμε σε διάφορα μονοπάτια, τα οποία είχαν ιστορικό υπόβαθρο από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η εργασία ήταν σωματικά απαιτητική, αλλά απίστευτα ικανοποιητική.
       Η γαλήνια ομορφιά του ελληνικού τοπίου ήταν το σκηνικό μας. Με τον ήλιο να λάμπει και τον ήχο των πουλιών να κελαηδούν, νιώθαμε μια ισχυρή σύνδεση με τη γη. Μάθαμε όχι μόνο για την τοπική χλωρίδα και πανίδα, αλλά και για τη σημασία της διατήρησης και των βιώσιμων πρακτικών. Αυτή η εμπειρία εμβάθυνε την εκτίμησή μας για τη φύση.
      Πήγαμε επίσης μια πεζοπορία στο μοναστήρι του Κρυονερίου, το οποίο ήταν πραγματικά γαλήνιο και με μια εκπληκτικά όμορφη θέα που έκοβε την ανάσα.
     Όταν κατεβήκαμε ξανά, προσπαθήσαμε να επιστρέψουμε με ωτοστόπ. Τότε ξαφνικά ένα αυτοκίνητο σταμάτησε και μας πήγε στο χωριό στο πίσω μέρος του φορτηγού. Αυτή ήταν μια πραγματικά συναρπαστική και ασυνήθιστη εμπειρία, γιατί στην Αυστρία σπάνια κάνεις ή βλέπεις τέτοια πράγματα.

Περιπέτειες Σαββατοκύριακου

     Όταν η εργάσιμη εβδομάδα έφτανε στο τέλος της, τα Σαββατοκύριακά μας ήταν καιρός για εξερεύνηση και διασκέδαση. Κάθε εβδομάδα, είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον πλούσιο πολιτισμό και την ιστορία της Ελλάδας. Οργανώσαμε εκδρομές σε κοντινές παραλίες, αρχαία ερείπια και μουσεία στην Αθήνα. Αφεθήκαμε επίσης στη νόστιμη τοπική κουζίνα, δοκιμάζοντας πιάτα όπως ο μουσακάς και τα φρέσκα θαλασσινά και επίσης μαγειρέψαμε μαζί στην κοινόχρηστη κουζίνα.
    Τα βράδια ήταν γεμάτα γέλιο, αφηγήσεις παραμυθιών και χαρτιά. Μοιραστήκαμε τις εμπειρίες μας, μάθαμε ο ένας για τον πολιτισμό του άλλου και δημιουργήσαμε φιλίες που ξεπέρασαν τα σύνορα. Αυτές οι συνδέσεις εμπλούτισαν τα ταξίδια μας, δημιουργώντας μια αίσθηση κοινότητας που έκανε την εμπειρία μας ακόμη πιο ουσιαστική.

Αναλογιζόμενοι το ταξίδι μας

   Καθώς ο μήνας μας στην Ελλάδα έφτανε στο τέλος του, αναλογιστήκαμε πόσα πολλά μάθαμε και βιώσαμε για τον πολιτισμό της Ελλάδας και τον πολιτισμό των άλλων εθελοντών. Ο συνδυασμός της σκληρής δουλειάς στη φύση και της χαράς της σύνδεσης με ανθρώπους από διαφορετικά υπόβαθρα έκαναν αυτό το ταξίδι αξέχαστο. Φύγαμε με νέες φιλίες, πολύτιμες δεξιότητες και μια βαθύτερη κατανόηση της ομορφιάς της συνεργασίας και της πολιτιστικής ανταλλαγής.
   Ο χρόνος μας στην Ελλάδα δεν ήταν απλώς μια απόδραση- ήταν μια απίστευτη εμπειρία που μας υπενθύμισε τη σημασία της κοινότητας, της φύσης και της περιπέτειας. Θα επιστρέψουμε στην πατρίδα μας με έναν πλούτο αναμνήσεων και ποικιλομορφίας που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας.

Ευχαριστούμε! 

Katrin & Paula

 

Άρθρο απο την Bera και την Deniz (Τουρκία)

Ανακαλύπτοντας εκ νέου την κληρονομιά: Το ταξίδι των εθελοντών 

      Φωλιασμένο στην καρδιά της Κορινθίας, το χωριό Κρυονέρι είναι γεμάτο ιστορία και περιβάλλεται από φυσική ομορφιά που χρησίμευσε ως φόντο για το πρόγραμμά μας, «Μονοπάτια Μνήμης». Η πρωτοβουλία αυτή δεν είχε μόνο ως στόχο τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του χωριού, αλλά και την επανασύνδεση του παρελθόντος με το παρόν μέσα από το πρίσμα της κοινοτικής και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας.
      Κατά τη διάρκεια της εργασίας μας σε διάφορα μονοπάτια της περιοχής, εμβαθύναμε στην ιστορία της Ρίφκα και της οικογένειάς της που αναγκάστηκαν να βρουν καταφύγιο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σε μια κρυφή σπηλιά του Κρυονερίου. Το έργο μας επικεντρώθηκε στον καθαρισμό των μονοπατιών που οδηγούσαν στη σπηλιά. Αυτή η εργασία δεν αφορούσε μόνο τον καθαρισμό μονοπατιών, αφορούσε την επανασύνδεση με την ιστορία. Ως εθελοντές από διαφορετικά υπόβαθρα, εργαστήκαμε ακούραστα, μοιραζόμενοι γέλιο και ιστορίες, ενώ συνειδητοποιούσαμε τη σημασία των προσπαθειών μας.
    Μέσω αυτής της εμπειρίας, ακονίσαμε διάφορες ικανότητες που εμπλούτισαν την προσωπική και επαγγελματική μας ανάπτυξη. Η πολυγλωσσική ικανότητα ήταν φανερή καθώς πλοηγούμασταν στις συζητήσεις με τους ντόπιους, προσαρμόζοντας τις γλωσσικές μας δεξιότητες για να επικοινωνούμε αποτελεσματικά, είτε μέσω γραπτών σημειώσεων είτε μέσω αγγλικών. Αυτή η προσαρμοστικότητα όχι μόνο διεύρυνε το λεξιλόγιό μας αλλά και προώθησε βαθύτερες συνδέσεις μεταξύ των πολιτισμών.

       Οι προσωπικές και κοινωνικές μας ικανότητες ενισχύθηκαν ζώντας και δουλεύοντας μαζί με άτομα με διαφορετικό υπόβαθρο. Το να μοιραζόμαστε κοινούς χώρους και να μαθαίνουμε ο ένας από τις εμπειρίες του άλλου μας δίδαξε τη σημασία της συνεργασίας, του σεβασμού και της κατανόησης για την οικοδόμηση αρμονικών σχέσεων. Αγκαλιάσαμε την ποικιλομορφία της ομάδας μας, αποκτώντας γνώσεις σχετικά με διαφορετικά έθιμα και πρακτικές που διαμόρφωσαν την προσέγγισή μας ως προς την ομαδική εργασία.
   Η ιδιότητα του πολίτη ήταν στο προσκήνιο καθώς ασχοληθήκαμε με την τοπική κοινότητα. Συμμετέχοντας σε δραστηριότητες που τιμούσαν την ιστορία της Rifka και τη συλλογική μνήμη όσων έζησαν τον πόλεμο, αναπτύξαμε μια βαθιά αίσθηση ευθύνης απέναντι στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αυτή η εμπειρία πυροδότησε ένα πάθος για την προώθηση κοινωνικών και περιβαλλοντικών πρωτοβουλιών που προάγουν τη συμμετοχικότητα και την κατανόηση μεταξύ διαφορετικών κοινοτήτων.
      Για εμάς, δύο φοιτητές πανεπιστημίου από την Τουρκία, το έργο αυτό δεν ήταν απλώς ένα έργο αλλά ένα βαθύ ταξίδι. Μας δίδαξε την αξία της πολιτιστικής ευαισθητοποίησης, τον πλούτο των πολιτιστικών ανταλλαγών και την ομορφιά της σύνδεσης με διαφορετικές κληρονομιές. Η κοινή μας εμπειρία του καθαρισμού των μονοπατιών και της αναβίωσης αυτής της ιστορικής αφήγησης θα παραμείνει για πάντα μια πολύτιμη ανάμνηση, υπενθυμίζοντάς μας ότι το παρελθόν δεν είναι μόνο για να το θυμόμαστε, αλλά για να το γιορτάζουμε και να το μεταδίδουμε.

     Καθώς συνεχίζουμε τις σπουδές και τη σταδιοδρομία μας, τα μαθήματα που πήραμε στο Κρυονέρι θα μας καθοδηγούν. Η δύναμη της κοινότητας, ο πλούτος των πολιτιστικών ανταλλαγών και η ανθεκτικότητα του ανθρώπινου πνεύματος είναι μαθήματα που ελπίζουμε να μεταφέρουμε στο μέλλον, υποστηρίζοντας την κοινωνική υπευθυνότητα και τη συμμετοχικότητα στις προσπάθειές μας.

 

Άρθρο απο την Ελεάνα (Ελλάδα)

     Γεια σας! Με λένε Ελεάνα και θα σας πω λίγα λόγια για την εμπειρία μου συμμετέχοντας στο πρόγραμμα «Μονοπάτια Μνήμης Νο 4». Ήταν πολύ ενδιαφέρον να δουλεύω δίπλα σε ανθρώπους με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο, καθώς είχα την ευκαιρία να γνωρίσω διαφορετικές κουλτούρες και απόψεις. Η εργασία σε αυτά τα μονοπάτια που έχουν σημαντική ιστορική αξία με έκανε να είμαι ευγνώμων που συμμετείχα σε αυτό το πρόγραμμα και που συνέβαλα σε κάτι μεγαλύτερο από εμένα. Τα γέλια που μοιράστηκα, οι αναμνήσεις που δημιούργησα, οι άνθρωποι που γνώρισα, το τοπίο του Κρυονερίου και το πολύτιμο έργο που κάναμε ως ομάδα για την κοινότητα, μου άφησαν μια μακροχρόνια επίδραση και μια γλυκιά ανάμνηση που θα κρατήσω για τα επόμενα χρόνια. Σας ευχαριστώ πολύ.

 

Youtube Βίντεο

 

Χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση
Ευρωπαϊκό Σώμα Αλληλεγγύης
Εθελοντισμός σε περιοχές υψηλής προτεραιότητας 2024